لوله اسپیرال؛ شیوه‌های فرم‌دهی، فرآیند تولید و کاربردها


لوله اسپیرال چیست؟

لوله اسپیرال (SSAW) که با نام لوله جوش مارپیچی نیز شناخته می‌شود، از نورد فولاد کم‌کربن یا کم‌آلیاژ در زاویه‌ای مشخص ساخته شده و سپس جوش داده می‌شود. این لوله‌ها عمدتاً برای انتقال نفت، گاز طبیعی و سایر مایعات استفاده می‌شوند. برخی مدل‌های آن از پلی‌اتیلن یا الیاف کربن تولید می‌شوند که در صنایع مختلف کاربرد دارند. سطح داخلی صاف این لوله اصطکاک جریان را کاهش داده و به بهبود انتقال مایعات کمک می‌کند، درحالی‌که ساختار مارپیچی بیرونی آن استحکام بالایی در برابر فشارهای محیطی ایجاد می‌کند. انعطاف‌پذیری بالای لوله اسپیرال، آن را برای پروژه‌هایی که به خم‌کاری نیاز دارند، ایده‌آل کرده است.

شیوه‌های فرم‌دهی لوله‌های اسپیرال

از استاندارد لوله‌های تولیدی در جهان می‌توان به تولید لوله‌های اسپیرال اشاره کرد. در این شیوه ورق از تعدادی غلتک عبور می‌کند تا اینکه به شکل لوله در می‌آید. یا تغییر زاویه‌ی تغذیه‌ی اولیه ورق شاهد تغییر قطر لوله خواهیم بود. به عبارتی لوله‌های اسپیرال در قطرهای مختلف را می‌توان تنها با تغییر زاویه‌ی تغذیه اولیه‌ی ورق تولید نمود. از مزیت‌های این روش نسبت به لوله‌های درز مستقیم این است که برای تولید ورق با قطرهای مختلف تنها باید زاویه‌ی تغذیه ی اولیه‌ی ورق تغییر نماید و مانند تولید لوله درز مستقیم نیازی به تغییر کل قالب‌های خط تولید نمی‌باشد. همین امر سبب می‌شود تا هزینه‌ی تولید لوله تا حد زیادی کاهش پیدا کند. تولید لوله‌های اسپیرال به دو شیوه ی یک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای صورت می‌پذیرد.

تولید لوله اسپیرال به روش یک مرحله‌ای

اولین روش تولید اسپیرال به شیوه‌ی یک مرحله‌ای بوده است. این شیوه خود شامل سه گام برای تولید لوله است.

  1. آماده‌سازی: در این مرحله سر ورق‌ها را به یکدیگر جوش می‌زنند، لبه‌ی ورق‌ها پخ زده می‌شوند و در نهایت صاف می‌گردند.
  2. شکل‌دهی: با انجام عملیات شکل‌دهی به صورت کامل لبه‌ی ورق باید به حالت پیش خم درآید تا مانع از ایجاد برآمدگی‌های غیرقابل پرس شود.
  3.  جو‌ش‌کاری زیرپودری: توجه داشته باشید که در عملیات جوش‌کاری تنظیم مشعل به صورت کاملا اتوماتیک انجام می‌شود.

به منظور جوش‌کاری درز این نوع از لوله‌ها دو مرحله صورت می‌گیرد. مرحله‌ی اولیه، درز داخلی را به وسیله‌ی دستگاه جوش زیرپودری در موقعیت ساعت ۶ جوش می‌دهند. مرحله‌ی ثانویه، در موقعیت ساعت ۱۲ پاس خارجی جوش خورده می‌شود. بعد از جوشکاری لوله را برش می‌دهند.

سرعت تولید لوله اسپیرال به روش یک مرحله‌ای وابسته به سرعت جوشکاری زیرپودری می‌باشد( سرعت این نوع از جوشکاری معمولا بین ۱ تا ۲٫۵ متر بر دقیقه است. به طور استثنا ممکن است به ۳ متر بر دقیقه نیز برسد). سرعت تولید لوله در این روش به دلیل محدودیت در سرعت جوشکاری معمولا کند می‌باشد.

تولید لوله ی اسپیرال به روش دو مرحله‌ای

مراحل تولید این نوع لوله تقریبا مانند روش تولید یک مرحله‌ای می‌باشد و تفاوت آن با روش بالا، تنها در نوع جوش‌کاری است. در این روش برای  جوش‌کاری درز از روش GMAW استفاده می‌شود. که به منظور جوش پاس ریشه به کار می‌رود، سایر مراحل درز از داخل و خارج به وسیله‌ی جوش‌های زیرپودری پر می‌شوند. جوش‌کاری GMAW همان جوش‌کاری قوسی فلزی با گاز است که به طور معمول به صورت نیمه اتوماتیک انجام می‌گیرد اما از آن به صورت تمام اتوماتیک نیز استفاده می‌نمایند. از طریق شکل‌گیری قوس الکتریکی ایجاد شده بین الکترود کلافی و قطعه کار، حرارت مورد نیاز به منظور ذوب تولید می‌شود.

نظری نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    مشاوره تلفنی